Bu yazıyı iki sebepten dolayı yazıyorum. Bir tanesi hayattaki bazı küçük kararların hayatımızın yönünü nasıl değiştirdiğini kanıtlamak için. Diğeri ise Girişimcilik Vakfı’na girdiğinizde 6 ayda hayatınızın nasıl değişeceğini göstermek için. İşte benim hikayem…
Size tamamen dürüst olayım. 2014 Temmuz’unda Girişimcilik Vakfı’na başvuru yaptığımda herhangi özel bir beklentim yoktu. Zaten belirli aralıklarla bir sürü yere başvuruyordum, Girişimcilik Vakfı da benim için onlardan sadece biriydi. İlk aşamayı geçtiğimi öğrendiğimde bunu çok heyecan verici bulmamıştım çünkü geçen kişilerin isminin yazdığı liste sanki sonsuza kadar gidiyordu ve açıkçası çok sıkı bir eleme yaptıklarını düşünmemiştim. (Daha sonra elbette ki binlerce kişinin o aşamada elendiğini öğrendim.)
İkinci aşama için video çekilmesi gerekiyordu, ve o zamanlar ben yurtdışında staj yapıyordum, hatta video çekilecek tarih aralığında seyahatteydim. İkinci aşamanın son teslim gününde tekrar staj yerime döndüğümde saat akşam 10’du ve videoyu çekebilmem için sadece iki saatim kalmıştı. Videoyu çekmemeye karar verdim. Çok yorgundum ve bir sonraki gün erken kalkmam gerekiyordu. Yatağa uzandım ve birden sadece üşengeçlik yaptığım için çok önemli bir fırsatı kaçırırsam ne kadar pişman olacağımı düşündüm. Yerimden kalktım, yapabileceğim çok bir şey yoktu. Bilgisayarımı bir hafta önce yere düşürüp kırmıştım çekim için sadece cep telefonum vardı. İki saatte elimden geleni yapıp gönderdim. İyi ki göndermişim.
İkinci aşama sonuçları açıklandı, geçmiştim. Üçüncü ve dördüncü aşamaları da bana göre tamamen tesadüfi olarak geçtim. Son aşama mülakattı. Stajdan döndükten iki gün sonra mülakat günü geldi. Aşağıda resimdeki koltuk benim mülakata geldiğimde beklediğim koltuk. 6 ay sonra tekrar o koltuğa oturdum ama çok farklı bir sebep yüzünden…
