Girişimcilik Vakfı Fellow2015 ekibinden mezun olan Alumni’miz Can Dörtkardeşler ile bir röportaj gerçekleştirdik. Keyifli okumalar!
- Fellow Programı ile nasıl tanıştın? Süreci ve fellow olduktan sonra hayatında neler değişti biraz anlatır mısın?
Ben 2015 döneminde Girişimcilik Vakfı Fellow’u oldum. 2014 yılın başvuru döneminde Amerika’da olduğum için başvuru yapamamıştım. Başvuran ve ilk dönemde fellow seçilen 5-6 arkadaşım vardı. Onların Vakıf hakkında anlattıkları ile 1 yıl geçirdim. İlk olarak bir staj programına başvurdum ve son görüşmede Mehru Hanım bana ‘Seçilirsen Fellow programına başvuru yapamazsın. Emin misin? ‘ demişti. Ben de burnumun dikine giderek devam etme kararı aldım ve seçilmedim. İyi ki seçilmemişim 🙂 Sabırsızlığımın cezası az kalsın çok büyük oluyordu. Seçildikten sonra mental yapımın ‘yontulduğunu’ hissetmeye başladım. Değerli büyüklerimin düşünceleri, bana yön gösteren onca insan yanlış ya da zararlı olabilecek düşüncelerimi değiştirmem konusunda hatrı sayılır bir zaman harcadılar. Benim için en önemlisi ise örnek aldığım yaşıtlarım oldu. İmkansız gözüken sınırları aşan, o yaşlarda edinemeyeceğimi düşündüğüm bazı özelliklere çoktan sahip olan insanlar ile neredeyse 2 sene geçirdikten sonra yaş, eğitim durumu, lokasyonun başarı ya da gelişimin önünde bir engel olmadığını kavradım.
- Fellow’ken hiç unutamadığın bir anın var mı? Anlatabilir misin?
Birkaç tane var. Oscar’ın ve Avi Bey’in Fellow Up konuşmaları düşünce tarzımı 1.5 saatte değiştirebilen etkinlikler oldu. Hala aklımdan çıkmayan cümleleri var. Haldun Taşman’ın ‘Başkasının parası ile cömertlik olmaz’ slaytı hala telefonumun arka planı. En kalıcısı da eski Vakıf binasında Öykü’nün samimi uyarısı oldu 🙂 Birkaç işi aynı anda yapabileceğimi iddia ederken Öykü net bir dil ile o konuşmadan 6 ay sonra yaşayacağım her şeyi 5-6 cümle ile özetledi. ‘Başkasının tecrübesinden ders çıkarma’ kası biraz geç de olsa o dönemde yüklendi.
- Kendi girişiminden bahseder misin? Seni en çok zorlayan kısım ne oldu? Neler öğrendin, neler gözlemledin?
Bu tarihten yaklaşık 2.5 sene önce Udentify isimli bir startup kurma kararı aldık. Fikir ortaya atıp ihtiyaca uyarlama hatasını yaptığımız ilk 6 ay sonrasında Nisan 2017’de şimdiki iş modeline dönüş yaptık. Kısaca anlatmak gerekirse Udentify’ın ana ürünü olan Müşteri Deneyimi Takibi, mağaza içi kurulu kamera düzenini kullanarak müşterileri kimliklendirip deneyimi boyunca takip eden ve elde ettiği veriyi perakendecilerin daha verimli bir operasyon kurması için işleyen bir iş zekası çözümü. Kronolojik Sıra ile bizi en çok zorlayan aşamalar: -Nihai ürünü çıkarmak -İlk Satışı Yapmak ( Referanssız ilk satış imkansız geliyordu )-Tohum Yatırım Turunu Kapatmak ( Kur dalgalanması nedeni ile 7 ay sürdü. ) -Regülasyon değişikliği nedeni ile kullandığımız mercekleri sınırdan geçiremedik. 3 ay ürün satamadık. Sanırım özellikle sonuncu sorun bir kas edinmemi sağladı. Güncel olarak şirketi ben yönetmiyorum. Teknik, ürün ya da yurt dışı açılımı ile ilgili bir sorunu şirket içerisinde kimse çözemedi ise bana atıyorlar. Aktif görevim çözülemeyeceğini düşündüğümüz sorunları çözmek oldu. Bunca zorluk bana planlandığı ve yeterince hazırlık yapıldığında çözülemeyecek sorun olmadığını öğretti. Ne kadar doğru bilmiyorum ama çevreme baktığımda da gözlemlediğim konu: *Zorluklara karşı yılmamak ve çözüm bulabilmek bir çok bireysel yetenek ve yetkinlikten çok daha önemli.
- GirVak’tan öğrendiğin “Give back” kültürünü kendi hayatının içerisinde ve gelecek planlarında kullanıyor musun?
Ben Fellow olduğum süre zarfı içerisinde öğrendiğim ‘Paylaşımcı Liderlik’ ve ‘Giveback’ kavramlarını birbirine yakın buluyorum. Henüz dişe dokunur bir gelir ya da maddi fayda elde etmiş değilim fakat iş hayatında edindiğim bilgiyi ve küçük miktarda finansal getiriyi insanların hayatına etki edebilmek için kullanıyorum. Ortaklarım ile 5. dönemine hazırlandığımız, 1.5 aylık Kış ve 3 aylık Yaz eğitim kamplarımız var. Her yaz gücümüzün yettiği sayıda üniversiteli arkadaşımızı teknik ve işletme olarak iki farklı alanda eğitimlere alıyoruz. Sektörümüzde fikir önderleri, hocalarımız ve ekip arkadaşlarımız ile 1.5 ay eğitimin ardından 1.5 ay da gerçek veriler ve ihtiyaçlara yönelik vakalar veriyoruz. Şimdiye kadar 26 kişiyi bu programlara dahil ettik. 4’ü bizimle çalışıyor. 11’i de bizimle çalışmaya başladığı dalda çalışma hayatına katıldı. Bizim için de hem sektörde çalışan arkadaşlarımızı görmek hem de bizimle beraber temelini oluşturan insanlar ile çalışmak büyük bir zevk. Umuyorum ki hayatımın bir döneminde bizim gelişimimiz için ayrılan zaman ve olanakları ben de bir alt jenerasyona sunabilirim.
- Mezun olduktan sonra GirVak ile ilişkin nasıl devam ediyor? Alumni olmak nasıl bir duygu?
Artık aynı amaç uğrunda masanın karşısına geçtiğimi hissediyorum. Biz bir kültürü anlatmak ve elçi olmak için desteklenen şanslı gençlerdik. Şimdi de üniversite eğitimi gören arkadaşlarımızın bu destekten faydalanabilmesi için çalışmamız gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle Alumni olmak benim için başlıca bir sorumluluk. Şu an için ilk seçilen 80 kişinin etki alanı aynı benim gibi kısıtlı ama umarım ilerleyen dönemlerde GirVak faaliyetlerinin içerisinde daha çok yer alma ve destek olma imkanımız olur.
Bir yanıt bırakın