Liane Weintrauh ve Shannan Swanson’ın Leziz Markası
Son günlerde oldukça gelişen etiket okuma ve organik içerik saplantısı ile birlikte, organik bebek maması markalarının da piyasada düzinelerce var olduklarını düşünüyor olabilirsiniz. Los Angeles anneleri olan Liane Weintrauh ve Shannan Swanson’ın (ve arkadaşlarının) düşündükleri de tam da buydu. Ancak yanıldılar. Kendi bebekleri için organik mamalar yapmaya başlayan ikili, marketlerde ne denli az organik bebek maması olduğunu görünce oldukça şaşırdılar. 42 yaşındaki, yerel haber muhabiri olan Weintrauh ve 38 yaşındaki Cordon Bleu’de aşçılık eğitimi alan ve Wolfgang Puck’ın restoranlarından birinde aşçılık yapan Swanson, bu eksiklikten ilham alarak boşluğu kapatmak için çalışmaya başladılar. Bugün ortaya çıkardıkları marka, Whole Foods, Fairway, Tops ve diğer gıda zincirleri tarafından piyasaya sunuluyor. Şirket kurulduğundan dört yıl sonra kar sağlamaya başladı ve sadece bu yıl 2.5 milyon dolarlık satış yaptı.
Chris Zane’in Zane Döngüleri
Chris Zane deneyim işinde. İster Connecticut’taki mağazasında bisiklet satıyor olsun, ister de kurumsal ödül programlarının taleplerini karşılasın; o başarılı bir işletmenin sadece satış yapmaktan sorumlu olmadığının oldukça farkında. 46 yaşındaki Zane’in çıkış noktası 12 yaşındayken ailesinin Connecticut, East Haven’da bulunan evlerinin garajında bisiklet tamir etmeye başlamasıyla oldu. 16 yaşına geldiğinde ise, dedesinden yüzde 15 faizle aldığı 23000 dolar borç para ile birlikte tasfiyesi gerçekleştirilecek bir bisiklet dükkanını kiralamaya ailesini ikna etti. Gündüzleri, o okuldayken, mağazaya annesi göz kulak oluyordu. İlk yılında, satışlarından yaklaşık 56000 dolar kazandı. Bu sene ise, bu sayıyı 21 milyon dolara çıkarmayı planlıyor.
Limor Fried’ın AdaFruit Endüstrisi
Yüksek lisansını MIT’de elektrik mühendisliği ve bilgisayar bilimi dallarında gerçekleştiren Limor Fried, kendin yap elektronik kitlerini satan Adafruit Endüstri şirketini işletiyor. Adafruit’in sattığı her kit için, Fried tasarım dosyalarını, devre kartları için şemaları ve ihtiyaç duyulan yazılım kodlarını gönderiyor. Bilgiyi kullanmak isteyen her insana açık olan bu bayan, aynı zamanda bu durumun yenilikleri ve gelişimi de teşvik ettiğini savunuyor. Fried; “İnsanlar bilim ve mühendislik ile gelişen daha iyi bir dünya düzeni hayal ediyor” diyor. “Şuandaki ve gelecek nesillerin ilham almalarına ihtiyaç var”. Fried’ın, 2005 yılında şirketini aslında okul ücreti için ayırdığı 10000 dolar ile kurdu. Ne zaman bir kar yapsa, okul ücretini ödedi. Günümüzde, şirket günde 150 ile 200 arası sipariş teslimatı yapıyor ve bunların bir kısmı binlerce dolar değerinde.
George Vlagos’un Oak Sokağı Çizmecisi
George Vlagos ortaokuldayken, ayakkabı tamircisi olan babası, onu her cumartesi ayakkabıları parlatması için Chicago’da olan kendi dükkanına götürüyordu. Yunan göçmen olan John Vlagos, oğluna elleriyle çalışmanın zor olduğunu ve kendine başka bir meslek seçmesi gerektiğini kanıtlamak istiyordu. Ancak, bu çabası görüldüğü gibi geri tepti. Güzel bir çift ayakkabı almasını sağlayacak işler onu aile mesleğine geri yönlendirdi. Bunun nedeni ise, kaliteli bir çift ayakkabı bulmanın ne kadar zor olduğunu anlamasıydı. Böylelikle, kendi tasarımlarını yapmaya karar verdi. Bugün, tek bir çift ayakkabı için 6 haftalık bir bekleme listesi bulunuyor. Vlagos; “New York’ta, Chicago’da ya da diğer ülkelerde, sokaklarda dolaşan insanların benim tasarımlarımı giydiklerini gördükçe şok oluyorum” diyor.
Kenny Lao ve David Weber’ın Triportörde Meyveli Börekleri
Kenny Lao ve David Weber 2002’de tanıştıklarında, her ikisi de NYU’nun Stern School of Business bölümünde öğrencilerdi. 2004’te düzenlenen iş planlama yarışmasına, güçlerini birleştirerek bir triportör konsepti ile katıldılar. (Şuanda hiç adı duyulmayan bir defter firmasının arkasında ikinci oldular) Ortaklar, ilk mağazalarını 2005 yılında açtı. Çok zaman geçmeden, daha sonradan çok hırslı davrandıklarını kanıtlayacak olan ikinci mağazalarını açtılar. Lao; “Gerçekten çok karanlık bir dönemdi” derken, Weber; “Bizi neredeyse iflasa sürüklüyordu” diye ekliyor. O mağazayı kapattıktan sonra, ‘yiyecek kamyonu’ işini denemek istediler ve başarı neredeyse kaçınılmazdı. Kamyonları hızlı bir nakit akışı sağlayarak, ikinci bir fiziksel dükkan girişimini olanaklı kıldı. Kurdukları işletme 70 kişi çalıştırabilecek ölçüde genişledi ve iş ortakları bu sene gelirlerini iki katına çıkarmayı hedefliyor.
Erin Baker’ın Sağlıklı Pişirilmiş Yiyecekleri
1994 yılında Erin Baker, kahvaltı öğünü için sağlıklı kurabiyeler yapmaya başladı. “Bir gün, bir bayan beni besinler hakkında soru sormak için aradı” diyor ve “kurabiyeleri kavanozlarda paketleyip Kaliteli Besin Marketleri’nde satıyorduk” diye ekleyerek, o günleri anımsıyor (ve evet ‘Baker’ onun gerçek soyadı). Bu bayan, kurabiyelerin sadece iki zayıflama derneğinde satıldığını fark edince, söylenti oldukça hızlı bir şekilde yayılmaya başladı. Ne kadar hızlı? Bir yıl içerisinde (1999), Baker’ın işletmesinde çalışan sayısı ikiden 100’e çıktı. Sonrasında, Zayıflama Derneği, bulunduğu noktaların sistemini değiştirdi. 8 ay içerisinde, şirketin ürün dağıtımı yüzde 60 kadar azaldı. Peki daha sonrasında nasıl tekrardan ayağa kalktı? İki kelime: Yeni ürünler. Diyet sektöründeki kalabalıktan uzaklaştığını söyleyen Baker, “onların vefasız olduklarını anladık” diye de ekliyor. “Bizim için başarılı bir girişimdi”.
Charity: water’dan Scott Harrison
Scott Harrison, diş macunu gibi ürünlerin, hayati önem taşıyan ürünlerden çok daha iyi bir reklam kampanyasına sahip olma durumunu sevmiyordu. Değiştirebileceği diğer başka ufak şeyler olduğuna inanıyordu. Bu nedenle 30 yaşına geldiğinde Harrison, ‘charity: water’ isimli bir proje geliştirdi ve bu proje ile gelişmekte olan ülkelere temiz içme suyu götürmeyi hedefledi. İlk hedef, yeni oluşturulan bu markanın batmamasıydı.
Harrison 28 yaşındayken tatil için Uruguay’a gittiğinde ‘bencil bir pislik’ olduğunun farkına varmıştı. İstediği her şeye sahipti: manken sevgililer, Rolex bir saat, bir BMW… Ancak, hoşnut değildi. Bugüne kadar, ‘charity: water’ 3962 su projesini finanse etti, 19 ülkede 1,794,983 kişinin temiz ve güvenli bir içme suyuna ulaşımını sağladı. Peki, Harrison’ın şu anki hedefi ne? Önümüzdeki 10 yıl içerisinde bütçeyi 2 milyar dolara çıkararak, 100 milyon insana bu konuda yardımcı olmak.
Jason Toews ve Dustin Coupal’ın GasBuddy.com Sitesi
Jason Toews ve Dustin Coupal yerel olarak en ucuz benzini gösterecek bir siteye ihtiyaç duyulduğunu tespit ettiler ve 2000 yılının Haziran ayında GasBuddy.com adlı internet sitesini kurdular. Toews öncesinde bilgisayar programcısı olarak çalışıyordu, Coupal ise göz doktoruydu. İş ortakları, on yıl boyunca ideal bir durum olmamakla birlikte, sürücüleri siteye girmeleri ve benzin fiyatlarını paylaşmaları konusunda ikna etmek için uğraştılar. Daha sonra, 2009 yılında, Toews ve Coupal ikilisi mobil uygulamaların potansiyelini keşfettiler. 2009 yılından sonra ise anında popüler olan Android ve iPhone uygulamalarını geliştirdiler. Günümüzde, altı milyon insan bu uygulamaları telefonlarına indirmiş durumda. Web sitesinin de hala trafik akışı sağlansa da, GasBuddy uygulamasına cep telefonlarından ulaşanların sayısı, kısa bir süre içerisinde, markaya internetten ulaşanların sayısını bastıracak gibi gözüküyor.
Oren Bloostein – Oren’in Günlük Kavrulmuş Kahve ve Çayları
Pennsylvania Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra New York’un Long Island yerlisi Oren Bloostein, New York City’e taşındı ve Saks Fifth Avenue’da işe girdi. 1979 yılında, 23 yaşında olan Bloostein gerçekten perişan bir durumdaydı. Bloostein; “Yaptığım işin hesabını 15 kişiye birden vermeyeceğim bir yerde çalışmak istiyordum” diyor. Bu nedenle 1984 yılında işten ayrıldı ve 1986 yılında ‘Oren’s Daily Roast’ isimli şirketi kurdu. Ailesinin hediye ettiği 50000 dolar, kendisinin biriktirdiği 30000 dolar ve aldığı 25000 dolar borç ile; Manhattan’ın Yukarı Doğu Yakası’nda, 1574 First Caddesi’nde, 400 metrekarelik ilk dükkanını açtı. Yirmi beş yıl sonra, Oren’in Günlük Kavrulmuş Kahve ve Çayları neredeyse 10 milyon dolarlık bir işletme haline geldi.
Joanna Meiseles ve Snip-Its
Joanna Meiseles, şu an 20 yaşında olan oğlunu ilk saç kesimi için kuaföre götürürken, oldukça özel bir kesim olmasını istiyordu. Büyükbabası ve büyükannesine göstermek için yanında kaydedici özelliği olan bir kamera bile götürmüştü. Meiseles; “Çok kötü bir deneyim değildi” diyor ve “Ancak, beklentimin tam karşılığı da değildi” diye ekliyor. Bu nedenle, Meiseles ‘çocuklar için en muhteşem saç kesimlerini yapan bir yer’ için çalışmalara başladı. Bugün, Snip-Its ülkede çocuk saç kesimi yapan en büyük kuaför salonu haline gelerek, 63 tane şubesi bulunmasıyla birlikte, aynı zamanda İngiltere’ye de acentelik vermeyi planlıyor. 1995 yılına geri dönülürse, Framingham, Massachusettes’de ilk mağaza açıldığında, Meiseles bunu sadece bir prototip olarak görüyordu. Meiseles; “İşlerin daha büyük olabileceğini anında gördüm” diyor.
Bu makale inc.com’da INC. Staff tarafından 2011’de yayınlanan yazıdan çevrilmiştir.
